bilet

chcę w ciebie
wejść

spojrzeć w sposób
twój na siebie
przekonać się
przepraszam ile kosztuje bilet?
czy wszystkie blaski
i cienie grają identycznie

nienormalny proszę

chcę cię poczuć
chcę się poczuć
jak to jest dotykać cudzym
tak, w dwie strony
i jak cudzym ciałem czuć

czy tobie też się zdarza
sparzyć zranić
klasa bez znaczenia, może być druga
i czy identycznie malują
na skórze siniaki

czy niesmak do szpinaku
to wina twojego języka
i czy zapach trawy podnietą samego nosa

a jak zerkasz
miejsca numerowane?
to czy myślisz
i jak myślisz

kiedy marzniesz
prosiłbym miejsce przy oknie
i kiedy zalewasz się potem

chciałbym w ciebie
wejść
wyjść
chciałbym z siebie

duszno
nudno
wszystko już
powszednie

co rano kolejna podróż
tym samym wagonem
w tym samym kierunku
w okrutnie własnym
ciele...

czarna w stadzie

życie zamykam
w kilku potrzebach
ostatnich ostatnio
tyle co
jeść spać
kupę

i kochać
zblazowany
błazen

opadłem odpadłem
przepadłem wśród was

zostawiacie za sobą
tyle użytecznych przedmiotów
dla mnie to wiele
tyle co
jeść spać i
kupę
miłości
też nikt nie wiem...
nie potrzebuje?

wydalacie tyle dobrego
opuściłem stado
wolę kochać w pojedynkę
niż gnać
ramię w ramię

jak owce w maskach
wilczych
człowiek człowiekowi

miast się kochać
mój drogi
kłóćmy się
o politykę

vivat wotum
nieufności

WYjaŚNIałEm

stałem na krawędzi

myśląc nad opadem ciała

odwracałem głowę by patrzeć

jak w zgrzytach jak w bólach

ginie niknie życie

chciałem być świadkiem

finalistą plebiscytu

i świat się skończył

bez ognia i krzyków

bez sądu żywych i umarłych

a ja czuję dostąpiłem łaski

martwy z martwych

wstałem zbliźniony

z bliźnim zaręczony

najżywszy z żywych

patrzyłem jak z gruzów

buduje się nowy świat

to jak grać w jednym z filmów

z uwielbianym happy endem

wszyscy wyszli już z kina

bohatera szczęście nie warte jest więcej niż

nazwiska odpowiedzialnych za tragedie i dramaty

poniewieram się szczęśliwie

w historii dobrego kina

i rzewnych zakończeń

milczę z tajemnicą w oczach

i uśmiechem na ustach

potrzeba tylko już jednych oczu

jednego widza i zwolennika

powiedz reszcie

nie wiem cokolwiek

że umarłem

że mnie nie ma

że kocham i całuję

z osobistych zaświatów

pozdrawiam

przyznaję

nocą mówiłem
kocham kocham
kocham po trzykroć

teraz zerkam
niebo staje się
dzieje dzieje się
błękitem bardziej
i bardziej bardziej
po trzykroc

miłość dziś urąga
człowiek o
wy

wasza sprawka
uknuta zasnuta
i paradoks mnie zadziwia...
kocham Cię człowieku

nawet

wyzbytym kochania

siebie

hołd

jak to jest

Herr Bursa

biedaczysko

cierpiał za miliony

z przerwami na siku

jego życie trwało pewnie krócej

niż 25 lat

i możliwe że o 25 za długo

nie chciał pisać o

perspektywach rozwoju małych miasteczek

w soboty

zwykł dzień święcić wódką

aby pokornie od poniedziałku

(apiać)

cierpieć za miliony

a gdyby tak

nasz świętej pamięci

Andrzej

cierpiał za miliony + 1

on sam

czy za niego miał kto cierpieć

czy gdyby cierpiał za siebie tylko

to czy miałby sprawniejszą aortę

w wyrazie miłości

zawarł antykoncepcję

nie bez powodu

wreszcie nie opanował chodu

marny przykład homo sapiens

tak. poeta.

marny okaz człowieka.

marny obrazek zamierzchłych dekad.

relikt przeszłości w 21. wieku.

staroć zamykanego antykwariatu.

panie Burso

ja cierpię za miliony

liter zabranych do grobu

i ubolewam nad milionem

cierpiących

(i pańską słabą aortą)

i za Juliusza tęsknotą do matki

za utraconą wiarą Tadeusza

i Cypriana nieposzanowanie

i tylko Wam się należy współczucie

tylko tym, co współczują

i zrozumienie, tym pytającym

aż wreszcie miłość

należy się

tylko i wyłącznie

kochającym.

zastępcy

od dni
brakuje słów

nie widać braków
stąd nie narzekam

nie ma nadmiarów
stąd nie gnuśnieję

niech inni mówią
śpiewają

do
usłyszenia

ego

wylęgarnia podobieństw
tyle samo i po równo
po cztery członki
i o ćwierć mądrości za mało

gdy pytasz czasem
i odpowiada ci cisza
(mnie jak najbardziej)
nie znaczy to tyle
żeś Pan Wielki
i wygrywasz w zawodach
na elokwencję

wylęgarnia podobieństw
w twoich ustach
szambo słów
synonimów
anegdot i zachodnich zwrotów

a w twojej głowie
próżna dyskusja
z dekalogiem i regułą
tożsamości

mówisz wiele
i za wiele
nie słyszysz już co
kwiczysz, rżysz
syczysz, kwękasz

a gdzieś w tych odgłosach wioski
kryje się cisza
to wtedy gdy przed pianiem koguta
budzisz się i w ciemności
wiesz, że czujesz się nikim
gubi cię brak odbicia
społecznego zwierciadła
i napawa lękiem tykanie zegara


posłuchaj
w obliczu wiekuistości
trwasz tyle co .
tyś punkt najmniejszy
utkany ze wspólnej materii
dziecięca zabawka jedna z wielu

po co więc znów
ty, podobny im

chcesz
walczysz

znaczysz?